Το διάσημο γαλλικό αστικό αυτοκίνητο Renault Twingo γιόρτασε πρόσφατα τα 25 χρόνια του από τότε που βρέθηκε για πρώτη φορά στις ευρωπαϊκές βιτρίνες τον Απρίλιο του 1993, ολοκληρώνοντας τρεις γενιές προς τιμήν του.
Το Renault Twingo ήταν ένα όχημα προοριζόμενο για το τμήμα αστικών μεταφορών, το οποίο με τη σειρά του θα ήταν το μοντέλο εισόδου στην γκάμα της γαλλικής μάρκας.
Αν και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1992 κατά τη διάρκεια του Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού, η εμπορευματοποίησή του ξεκίνησε πραγματικά το επόμενο έτος. Η πρώτη γενιά διήρκεσε περίπου 15 χρόνια στην γηραιά ήπειρο αφήνοντας όμορφες αναμνήσεις στους αγοραστές της.
Μετά την επιτυχία της πρώτης γενιάς του, η επόμενη φάση του Twingo δεν ήταν τόσο επαναστατική στην σχεδίαση του, ενώ το σημερινό μοντέλο απομακρύνθηκε αρκετά από την αρχική ιδέα πιο κοντά σε ένα στυλ ρετρό.
Από το Renault 2 έως το Project X-06
Η καταγωγή του χρονολογείται από τον Μάιο του 1971, όταν άρχισε να αναπτύσσεται το προτζεκτ «Voiture Bas de Gamme» (VBG), το οποίο μεταφράζετε «αυτοκίνητο χαμηλού επιπέδου» και του οποίου η ιδέα ήταν να δημιουργήσει ένα μικρό αυτοκίνητο αλλά με άφθονο εσωτερικό χώρο, γνωστό τότε ως Renault 2. Αυτή η ιδέα ξεκίνησε με το Renault 4 μια δεκαετία νωρίτερα, ακριβώς αυτό το αυτοκίνητο που επιδιώχθηκε να αντικαταστήσει.
Για τον σχεδιασμό του υπεύθυνος ήταν ο περίφημος Robert Opron, γνωστός για τα Citroën GS και CX, σε συνεργασία με τον Gastón Juchet. Τον Ιούλιο του 1975, παρουσίασαν δύο μοντέλα πλήρους κλίμακας στην ηγεσία της Renault, η οποία, αναποφάσιστη για την κερδοφορία του προτζεκτ, την ανέστειλε προσωρινά.
Project W60 (1986) & Project X-06 (1990)
Το 1983 το σχέδιο επέστρεψε στη ζωή χάρη στο πολωνικό πρωτότυπο FSM Beskid 106, το οποίο συγκέντρωσε την προσοχή της γαλλικής εταιρείας για το σώμα μίνι βαν που κατάφερε να μεγιστοποιήσει το χώρο των επιβατών παρά τα στενά μέτρα του. Έτσι, το έργο W60 επισημοποιήθηκε το 1985, αναθέτοντας στον σχεδιαστή Jean-Pierre Ploué, στον οποίο προστέθηκε αργότερα ο Patrick LeQuément, με τον οποίο το σχήμα του αυτοκινήτου καθορίστηκε το 1988.
Αν και το Διοικητικό Συμβούλιο της μάρκας ήταν απρόθυμο για το προτζεκτ λόγω της μικρής ή μηδενικής κερδοφορίας του και της εμπειρίας του σχεδιασμού του οχήματος, ήταν ο πρόεδρος της Renault, Raymond H. Levy, ο οποίος τον Ιανουάριο του 1989 ανέθεσε στον Yves Dubreil ως διευθυντή του ήδη ονομαζόμενου προτζεκτ X-06, με τη θεμελιώδη αποστολή να είναι πραγματικά κερδοφόρα η κυκλοφορία του αυτοκινήτου στην αγορά.
Έναρξη του Renault Twingo, Σαλόνι Αυτοκινήτου Παρίσι 1992
Τελικά, το Renault Twingo έκανε το ντεμπούτο του στο Παρίσι το 1992. Το όνομά του προέρχεται από το συνδυασμό των τριών χορών: Twist, Swing και Tango, με έμφαση στον δυναμικό και φρέσκο χαρακτήρα του αυτοκινήτου, που δημιούργησε αγάπη και εμπάθεια στο κοινό. Στην έκθεση 2.240 μονάδες πουλήθηκαν, φτάνοντας στις ευρωπαϊκές αντιπροσωπείες τον Απρίλιο του 1993 με μια διαφημιστική εκστρατεία που ήταν πολύ πρωτότυπη, βασισμένη σε κινούμενα σχέδια.
Σχεδιασμός
Στην πρώτη γενιά του, το Renault Twingo χαρακτηρίστηκε από ένα σώμα τριών θυρών minivan μήκους 3,43 μέτρων. Τόνισαν τα στρογγυλεμένα και ελαφρώς προεξέχοντα οπτικά συγκροτήματα παρόμοια με τα μάτια ενός βατράχου, των οποίων οι κατευθύνσεις έμοιαζαν με τα κατώτερα βλέφαρα, όλα για να δώσουν στο όχημα μια χαρούμενη και ζωτική πτυχή.
Το εσωτερικό θα μπορούσε να φιλοξενήσει άνετα τέσσερις επιβάτες, ενώ θα μπορούσε εύκολα να εισέλθει σαν ένα πεντάθυρο αυτοκίνητο, χάρη στο μέγεθος των δύο θυρών του και στον ευρύχωρο χώρο του χώρου επιβατών, ξεπερνώντας τους ανταγωνιστές του και ακόμα πιο μοντέρνα μοντέλα.
Η ταπετσαρία προσέφερε μοτίβα και διασκεδαστικά χρώματα και τα καθίσματα ήταν πλήρως ρυθμιζόμενα. Η δεύτερη σειρά μπορούσε να κινηθεί διαμήκως για να δώσει περισσότερο χώρο στα πόδια ή για να αυξήσει τον χώρο του κορμού, με αναδιπλούμενη ή πτυσσόμενη πλάτη, η οποία μαζί με τις μπροστινές θέσεις θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα διπλό κρεβάτι. Ο χώρος αποθήκευσης ήταν μεταξύ 168 και 261 λίτρων.
Στον πίνακα, κυριαρχούσαν τα στρογγυλά σχήματα, όπως φαίνεται από τις οπές εξαερισμού ή το κουμπί έκτακτης ανάγκης για τα φώτα. Τα χειριστήρια ήταν πράσινου χρώματος, τα όργανα ήταν πολύ απλά με τα ψηφιακά νούμερα στο κέντρο και τα φώτα ένδειξης μπροστά από τον οδηγό. Ωστόσο δεν προσέφερε στροφόμετρο.
Twingo I (1993-2007) – Φάση 1
Μετά την επίσημη παρουσίαση στον εξειδικευμένο Τύπο στο Lanzarote των Καναρίων Νήσων, το Renault Twingo ξεκίνησε την εμπορευματοποίησή του σε ένα μοναδικό επίπεδο χρωμάτων με χρωματιστή ταπετσαρία και εσωτερικές λεπτομέρειες σε πράσινο χρώμα. Με πέντε χρώματα, ο κλιματισμός και η ολισθαίνουσα οροφή καμβά προσφέρονται ως προαιρετική επιλογή.
Ο κινητήρας του ήταν ένας 1.2-λίτρων Cleon-Forte C3G, 8-βαλβίδων, με 55 ίππους στις 5.300 rpm και 90 Nm στις 2.800 σ.α.λ., σε συνδασμο με ένα πεντατάχυτο κιβωτιο ταχυτήτων.
Λίγους μήνες αργότερα κάποιες μικρές τροποποιήσεις έγιναν, όπως η συμπερίληψη ενισχύσεων στις πόρτες, προεντατήρες για τις μπροστινές ζώνες ασφαλείας, εσωτερικός έλεγχος με κάτοπτρα οδήγησης και υαλοκαθαριστήρες τριών ταχυτήτων.
Το 1994 εμφανίζεται το Twingo Easy, εξοπλισμένο με ένα ρομποτικό χειροκίνητο κιβώτιο που απάλειψε το πεντάλ του συμπλέκτη. Παρουσιάστηκε η εμπορική έκδοση Societé και οι επιλογές επεκτάθηκαν με την προσθήκη ηλεκτρικών καθρεπτών και το κεντρικό κλείδωμα, επιπλέον των φρένων ABS.
Με το πέρασμα του χρόνου προστέθηκαν νέες επιλογές, όπως μεταλλικοί χρωματισμοί, αερόσακοι για οδηγό και συνοδηγό, υδραυλικό τιμόνι και αυτόματο κιβώτιο 3 ταχυτήτων. Ο κινητήρας άλλαξε το 1996 στον D7F 1,2 λίτρων και 8 βαλβίδες, με 60 άλογα στις 5.250 σ.α.λ. και ροπή 92 Nm στις 2.500 σ.α.λ.
Φάση 2 και μεταγενέστερες τροποποιήσεις
Στο πρώτο του “facelift”, το Renault Twingo παρουσιάζει οπτικά μονομπλόκ στοιχεία που περιλαμβάνει τις κατευθυντήριες γραμμές τις εποχής και σταματά εντελώς το κόκκινο χρώμα αμαξώματος. Τα πιο εξοπλισμένα μοντέλα περιλαμβάνουν φώτα ομίχλης παρόμοια με αυτά του Clio II, προφυλακτήρες στο χρώμα του αμαξώματος και ηλεκτρική οροφή από γυαλί ως προαιρετική επιλογή.
Ο πίνακας οργάνων επανασχεδιάστηκε στο πάνω μέρος, χάνοντας τις σχισμές του και τοποθετώντας τα ηχεία στα άκρα του, το τιμόνι τροποποιήθηκε επίσης. Οι μπροστινοί αερόσακοι είναι στάνταρ και οι πλευρικοί προσφέρονται ως προαιρετικοί, ενώ η δομή του αμαξώματος ενισχύεται για να απορροφήσει καλύτερα την πρόσκρουση σε περίπτωση σύγκρουσης.
Για τα επόμενα χρόνια έγιναν αρκετές τροποποιήσεις που επέτρεψαν την προσθήκη μεγαφώνων στις πόρτες, αεριζόμενοι δίσκοι με δισκόφρενα εμπρός, ακουστική προειδοποίηση ζώνης ασφαλείας, άγκυρες Isofix, AFU, μαύρα πλαστικά πλαϊνά προστατευτικά.
Η μηχανική προσφορά συμπληρώθηκε το 2000 με τον κινητήρα D4F 1,2 λίτρων και 16 βαλβίδων, με μέγιστη ισχύ 75 ίππων στις 5.500 σ.α.λ. και ροπή 105 Nm στις 3.500 σ.α.λ., η οποία από το 2001 θα μπορούσε να κινηθεί και με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων πέντε ταχυτήτων Quickshift.
Το 2007 κυκλοφορούσε μια αποχαιρετιστήρια έκδοση που ονομάστηκε Twingo Collector και τον Ιούλιο του ίδιου έτους σταμάτησε η παραγωγή στο εργοστάσιο Flins για την ευρωπαϊκή αγορά.
Twingo II (2007-2014)
Παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 2007, η δεύτερη γενιά Renault Twingo μοιράστηκε την πλατφόρμα της με το Clio II που κατασκευάστηκε στη Σλοβενία. Διατήρησε την αρχική ιδέα, πιο εκλεπτυσμένη αλλά πολύ λιγότερο εντυπωσιακή, με μήκος 3,6 μέτρα και ζάντες 15 ιντσών. Ο κορμός έδινε χωρητικότητα 165 λίτρων, περιλάμβανε πλέον τον ταχύμετρο.
Για το 2011, ο σχεδιασμός της μπροστινής μάσκας και οπίσθιας οπτικής τροποποιήθηκε, προσθέτοντας νέα χρώματα και ραδιόφωνο με σύνδεση iPhone και συγκεκριμένη επιλογή GPS.
Συνεχίστηκαν τα 1.2 λίτρα των 8 βαλβίδων και 60 άλογα (D7F), και 16 βαλβίδες και 75 άλογα (D4F), το τελευταίο με την επιλογή αυτόματου κιβωτίου ταχυτήτων πέντε ταχυτήτων. Οι κινητήρες 1.2 TCE Turbo με ισχύ 101 hp και ροπή 145 Nm (D4FT) για το GT προστέθηκαν και ο K4M 1,6 λίτρων με 133 hp και 160 Nm, ειδικά για την έκδοση Sport που ανέπτυξε η Renault Sport.
Στο πετρέλαιο ο 1,5 λίτρων dCi 65 ίππων και 160 Nm προσφέρθηκε στις 1.900 σ.α.λ. και το 85 ίππων με ροπή 200 Nm στις 1.750 σ.α.λ. Για το 2011, ο κινητήρας των 65 ίππων άλλαξε σε ένα 75 ίππων και ροπή 200 Nm.
Twingo III (2014-)
Η τρίτη γενιά του Twingo έκανε ντεμπούτο στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 2014 και κατασκεαζεται στην ίδια πλατφόρμα με τα Smart Forfour II και Smart Fortwo III, και αποτελεί κοινή ανάπτυξη με τη Daimler. Όπως και το προηγούμενο μοντέλο, κατασκευάζεται στο εργοστάσιο της Renault στη Σλοβενία και προορίζεται μόνο για τις αγορές της Ευρώπης και της Ιαπωνίας.
Το Renault Twingo III βασίστηκε στην αισθητική του στο πρωτότυπο Twin Z Concept, απομακρύνοντας εντελώς από την ιδέα που προτάθηκε στην πρώτη γενιά, έχοντας ως χαρακτηριστικό γνώρισμα το τετράθυρο σώμα και τη διαμόρφωση “όλα πίσω”, δηλαδή την πρόσφυση και τον πίσω κινητήρα
Παρέχονται τρεις μηχανικές παραλλαγές, ο βασικός κινητήρας είναι ο SCe 70, ατμοσφαιρικού τύπου με 1.0 λίτρα, με ισχύ 70 ίππων και μέγιστη ροπή 91 Nm. Ο επόμενος είναι ο TCe 90, Turbo 0,9 λίτρων, ο οποίος φτάνει τους 90 ίππους και ροπή 135 Nm, ενώ ο πιο ισχυρός φτάνει 110 ίππους και ροπή 170 Nm.
Μπορούν να συνδεθούν σε ένα μηχανικό κιβώτιο πέντε ταχυτήτων ή σε έξι ταχυτήτων αυτόματο, και με το σύστημα Start & Stop. Η έκδοση των 110 ίππων έχει μόνο χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων.
Εμπορική κυκλοφορία του Renault Twingo (Μάρτιος 1993)
Μία από τις πτυχές που ενίσχυσαν περισσότερο την επιτυχία του Renault Twingo τόσο στην Ευρώπη όσο και στον υπόλοιπο κόσμο ήταν η διαφήμιση, η οποία μετατράπηκε σε γελοιογραφίες του cartoonist Phillipe Petit Roulet, στο οποίο το όχημα παρουσιάστηκε ως κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που ήρθε για να ζωντανέψει τους δρόμους και να προσφέρουν έναν μοναδικό τρόπο ζωής.